“Soms denk ik: Is dit het nou?” verzuchtte één van mijn vriendinnen. We zaten met een kop koffie te genieten van een waterig zonnetje. “Ik klaag niet hoor, het loopt allemaal prima, mijn relatie, mijn werk, de kinderen, eigenlijk gaat alles wel voor de wind. Dus ik vind eigenlijk ook van mijzelf dat ik dit helemaal niet mag denken. Maar toch, ik voel me eigenlijk niet heel gelukkig.”
Geluk, wat is dat eigenlijk. Hoe word je gelukkig?
Daar zijn natuurlijk talloze (zelfhulp)boeken over geschreven, maar in dit blog wil ik er één idee uitlichten. Namelijk het model van de zes menselijke behoeften van Tony Robbins. Tony Robbins is een succesvol coach, spreker en schrijver. Hij schreef boeken met titels als: Unlimited Power, Awaken the giant within en Money, master the game, die vooral gaan over succes en geluk.
Volgens Robbins zijn er zes menselijke behoeften. Hoe groot deze behoeften zijn verschilt van mens tot mens en de mate van vervulling ervan leidt tot meer of minder geluk.
De zes menselijke behoeften zijn:
Er is een tegenstelling tussen de eerste twee (zekerheid en variatie) en tussen de derde en de vierde (uniciteit en connectie). Als je bijvoorbeeld veel behoefte hebt aan zekerheid en dat ook voor elkaar hebt, dan is er weinig ruimte voor variatie.
Als je grote behoefte hebt aan connectie en bij de groep horen, is de kans kleiner dat je als uniek opvallend persoon wordt gezien.
Volgens Robbins heeft elk mens twee behoeften die sterker zijn dan de andere.
De bovenste vier zijn de lichamelijke, persoonlijke behoeften en de laatste twee de meer spirituele behoeften. Mensen gaan altijd op zoek naar een manier om aan hun behoefte te voldoen, dat kan op een positieve maar ook op een negatieve manier zijn. Denk maar eens aan een kansarme jongere die zijn behoefte aan connectie vervult door zich aan te sluiten bij een bende.
Volgens Robbins zijn alle behoeften belangrijk voor je geluk maar wordt je pas echt, op een ander level, gelukkig als je je ook richt op de onderste twee, de spirituele behoeften.
Door deze zes behoeften in kaart te brengen en uit te zoeken hóe mijn vriendin in al deze behoeften probeert te voorzien, óf misschien wel te weínig in voorziet, kon zij onderzoeken wat haar gelukkiger zou kunnen maken. Uiteindelijk bleek het bij haar in een stuk persoonlijke ontwikkeling te zitten en kon ze nadenken over hoe ze daar (meer) tijd en ruimte aan kon geven.