Je bent moeder (of vader) van een zoon of dochter in het Voortgezet onderwijs. Je vermoedt of je weet zeker dat hij of zij hoogbegaafd is maar de buitenwereld is daar vaak wat sceptisch over. Je vindt zelf ook niet dat dit iets is om van de daken te schreeuwen maar je hebt wel het idee dat het een rol zou kunnen spelen bij de problemen waar je kind tegenaan loopt. Het loopt namelijk helemaal niet lekker met hem/ haar!
Herken je dit:
- Je zoon of dochter haalde op de basisschool met twee vingers in de neus goede cijfers en vond het vaak saai, een makkie, of stom. Nu hij of zij een aantal jaren op het VO zit stromen de onvoldoendes binnen en ben je bang dat het wel eens blijven zitten of afstromen kan worden.
- De motivatie voor school zakt steeds verder. Je zoon of dochter lijkt er wel onverschillig onder, maar je hebt het gevoel dat het hem of haar heus wel wat doet. “Dan blijf ik maar zitten!” of “Ik ga wel naar de havo!” roept hij of zij, maar jij ziet het zelfvertrouwen van je kind afnemen.
- Je weet gewoon dat het er wel in zit, maar het komt er op de één of andere manier niet uit. Je ziet je zoon of dochter worstelen en steeds gefrustreerder raken. Dan heeft hij of zo zó lang geleerd en dan is het nog een onvoldoende. De moed zakt hem of haar in de schoenen.
- Je bent bang dat het zo geen diploma gaat halen of als het zo door gaat dat je kind steeds meer met zichzelf in de knoop gaat komen. Af en toe bespeur je somberheid of roept je kind: “Wat heeft het allemaal voor zin?”
- Je vraagt je af wie je zoon of dochter wél zou kunnen helpen. Je probeert zoveel mogelijk zelf, maar je merkt dat je emotioneel te dichtbij staat en dat je zoon of dochter niet (meer) alles met je wil delen. En je ervaring met eerdere begeleiders of hulpverleners is dat het maar tijdelijk of onvoldoende hielp. Je hebt het gevoel dat niemand je kind echt begreep.
Wat gebeurt er als je niets gaat doen?
Gaat het een diploma halen wat bij zijn of haar niveau past? Of wordt het een route van vwo-havo-TL- … Wat doet dat met het zelfvertrouwen en het zelfbeeld van je kind? Leert het ooit de vaardigheden om een vervolgstudie te kunnen voltooien? Hoe raakt het de overtuiging van “Ik kan het toch niet” kwijt als dit telkens bevestigd wordt? Hoe leert het zijn capaciteiten en kwaliteiten te waarderen en in te zetten als hij of zij zich hiervan niet bewust is? Raakt het in een depressie, of in een bore-out?
Laat mij je zoon of dochter helpen! Stuur me een mailtje dan neem ik contact met je op! mailto: info@breinvaardig.com